Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi
pojęciami psychologicznymi i prawidłowościami funkcjonowania
człowieka oraz jego rozwojem. Ukazanie zastosowań psychologii w
procesie edukacji.
- Przedmiot, metody badawcze, kierunki badań psychologicznych.
- Procesy poznawcze: percepcja, myślenie i rozwiązywanie
problemów, funkcjonowanie systemu pamięci, wyszukiwanie i selekcja
informacji.
- Uczenie się: warunkowanie, uczenie się poprzez
rozwiązywanie problemów, uczenie się poznawcze, strategie
metapoznawcze.
- Mowa i porozumiewanie się: komunikacja
słowna, komunikacja pozasłowna, metakomunikacja.
- Procesy
emocjonalno-motywacyjne; aktywizacja zachowania, wpływ emocji i
motywacji na sprawność procesów poznawczych, motywowanie uczniów
do nauki szkolnej.
- Psychologia różnic indywidualnych:
osobowość, inteligencja, temperament, style poznawcze, style
działania, typy umysłu, związek różnic indywidualnych ze
sprawnością uczenia się szkolnego.
- Główne teorie rozwoju
człowieka: psychodynamiczne, behawiorystyczne, poznawcze;
strukturalne (teoria J.Piageta i teorie postpiagetowskie).
- Czynniki sprzyjające rozwojowi człowieka i hamujące jego rozwój,
stadia rozwojowe a możliwości i zadania wychowania: zapis
genetyczny, stymulacja zewnętrzna, edukacja; negatywny wpływ
deprywacji poznawczej i emocjonalnej, zaniedbania wychowawcze,
deficyty totalne i parcjalne; możliwości i preferencje w kolejnych
stadiach rozwojowych, koncepcje wspierania rozwoju, dostosowanie
strategii edukacyjnych do kolejnych stadiów rozwojowych, błędy
dydaktyczne, błędy wychowawcze.
- Przystosowanie
emocjonalno-społeczne w grupie rówieśniczej; dojrzewanie
emocjonalne, socjalizacja, opanowywanie umiejętności radzenia
sobie ze stresem, nabywanie umiejętności rozwiązywanie konfliktów.
- Rodzinne uwarunkowania rozwoju: rola kontaktów z rodzicami,
wpływ atmosfery rodzinnej, wzory osobowe, style wychowania.
- Zaburzenia zachowań: kryzysy rozwojowe, zaburzenia emocjonalne,
zaburzenia socjalizacji, niedorozwoje, zaburzenia sfery językowej
(dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia), zapobieganie i terapia
zaburzeń.
Ze względu na specyfikę przedmiotu, prowadzący zajęcia
wykorzystuje metody aktywizujące: dialog, dyskusja, próbki
badawcze włącznie z opracowywaniem ich wyników. Słuchacze pod
koniec kursu sporządzają projekty oddziaływań psychodydaktycznych
(np. motywowanie do uczenia się, pomoc w rozwiązywaniu zadań).
- M. Ledzińska, G. Rudkowska, L. Wrona, Osoba, edukacja,
dialog, t. I, cz. 1, rozdz. 1 i 6; cz. 3, rozdz. 1, 3, 7; cz. 4,
rozdz. 3, t. II, cz. 1, rozdz. 1, 2, 3, 4. 5; cz. 5, rozdz. 2, 3,
4, 7, Kraków 2002.
- W. Pilecka, G. Rudkowska, L.
Wrona, Podstawy psychologii, Kraków 1998 lub Kraków 2004.
- J. S. Turner, D. B. Helms, Rozwój człowieka, Warszawa
1999.
Instytut Matematyki Akademii
Pedagogicznej w Krakowie,
28.09.2006
