Metodyka kształcenia uczniów z głębszym upośledzeniem umysłowym 2

TREŚCI NAUCZANIA

Treści nauczania dotyczą: organizacji kształcenia oraz organizacji procesu wychowawczo-dydaktyczno-terapeutycznego placówek dla uczniów głębiej upośledzonych umysłowo, metod oraz form nauczania i terapii. Realizacja przedmiotu uwzględnia współczesne tendencje w zakresie opieki i kształcenia uczniów z głębszym upośledzeniem umysłowym. Efektem uczestnictwa w zajęciach jest praktyczne zdobycie umiejętności planowania, organizacji i prowadzenia zajęć edukacyjno-terapeutycznych na dowolnym etapie edukacji uczniów głębiej upośledzonych umysłowo. (Zajęcia odbywają się w szkole podstawowej oraz gimnazjum dla uczniów głębiej upośledzonych umysłowo lub w szkole specjalnej przysposabiającej do pracy).

LITERATURA

1. J. Garda-Łukaszewska, T. Szperkowski, Współtworzenie, zajęcia plastyczne z osobami upośledzonymi umysłowo, WSiP, Warszawa 1997.
2. B. Janosz, Zajęcia muzyczno - rytmiczne w szkole życia, WSiP, Warszawa 1993.
3. J. Kielin (red.), Rozwój daje radość, Gdańskie Towarzystwo Psychologiczne, Gdańsk 1999.
4. J. Pilecki (red.), Usprawnianie, wychowanie i nauczanie osób z głębszym upośledzeniem umysłowym, Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2002.
5. M. Piszczek (red.), Przewodnik metodyczny dla nauczycieli uczniów ze znacznym i umiarkowanym upośledzeniem umysłowym, cz. I i II, CMPPP MEN, Warszawa 2002.
6. I. Polkowska, Praca rewalidacyjna z dzieckiem upośledzonym umysłowo w szkole życia, WSiP, Warszawa 1999.