Praca z dziećmi ze złożonymi niepełnosprawnościami

TREŚCI NAUCZANIA

1. Osoby niepełnosprawne intelektualnie z dodatkową niepełnosprawnością.
2. Strukturyzacja świata zewnętrznego i wewnętrznego osób z upośledzeniami sprzężonymi.
3. Powstawanie zachowań problemowych u osób ze sprzężoną niepełnosprawnością i próby radzenia sobie z nimi.
4. Diagnoza funkcjonalna i jej znaczenie w terapii dzieci z wielorakimi niepełnosprawnościami.
5. Indywidualne plany terapii w planowaniu pracy rewalidacyjnej z uczniem z upośledzeniami sprzężonymi.
6. Podstawy prawne opieki i edukacji osób z upośledzeniami sprzężonymi.
7. Potrzeby i możliwości rehabilitacji osób z wielorakimi niepełnosprawnościami.
8. Metody, środki rewalidacji niepełnosprawnych z dodatkową niepełnosprawnością.
9. Organizacja pracy wychowawczo-dydaktycznej w placówkach specjalnych:
   • wczesna interwencja,
   • przedszkola specjalne,
   • klasy specjalne,
   • klasy integracyjne,
   • nauczanie indywidualne.
10. Funkcjonowanie w rzeczywistości społecznej osób z upośledzeniami sprzężonymi:
    • rodzina pochodzenia,
    • domy pomocy społecznej,
    • hostele,
    • możliwości zatrudnienia i adaptacji zawodowej (warsztaty terapii zajęciowej, środowiskowe domy samopomocy itp.).
11. Współczesne tendencje w zakresie edukacji i opieki nad osobami z wielorakimi niepełnosprawnościami.

LITERATURA

1. F. Affolter, Spostrzeganie, rzeczywistość, język, WSiP, Warszawa 1997.
2. M. Piszczek (red.), Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym - przewodnik dla nauczycieli, Warszawa 2000.
3. I. Lovaas, Nauczanie dzieci niepełnosprawnych umysłowo, WSiP, Warszawa 1993.
4. A. Twardowski, Pedagogika osób ze sprzężonymi upośledzeniami, w: W. Dykcik (red.) Pedagogika specjalna, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2000.