Metody terapii dzieci z trudnościami w uczeniu się

TREŚCI NAUCZANIA

1. Uczeń ze specyficznymi trudnościami w opanowaniu podstawowych umiejętności szkolnych:
   • wyjaśnienia terminologiczne (dysleksja, dysgrafia, dysortografia);
   • koncepcje etiologiczne specyficznych trudności w uczeniu się;
   • rodzaje zaburzeń podstawowych funkcji percepcyjno-motorycznych (motoryka duża, sprawność manualna, lateralizacja, schemat ciała, percepcja wzrokowa, percepcja słuchowa) i ich konsekwencje dla funkcjonowania ucznia.
2. Metody diagnozy pedagogicznej (diagnoza dojrzałości szkolnej, diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu).
3. Metody terapii:
   • stymulowanie rozwoju zaburzonych funkcji percepcyjno-motorycznych;
   • metody terapii psychomotorycznej (Metoda dobrego startu, Metoda ruchu rozwijającego Sherborne, Kinezjologia edukacyjna);
   • specjalne metody nauki czytania i pisania.
4. Ocena efektywności stosowanych metod terapii.

LITERATURA

1. E. Górniewicz, Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu, Wydawnictwo A. Marszałek, Toruń 1995.
2. B. Janiszewska, Ocena dojrzałości szkolnej. Arkusz oceny, metody badań dojrzałości, pomoce do badań, Wydawnictwo Seventh Sea, Warszawa 2006.
3. J. Jastrząb (red.), Edukacja terapeutyczna, Wydawnictwo Edukacyjne AKAPIT, Toruń 2002.
4. B. Kaja, Zarys terapii dziecka, Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz 1995
5. J. Mańkowska, Kierowanie rozwoju dziecka. Kinezjologia edukacyjna i inne nowoczesne metody terapii w praktyce, Wydawnictwo OPERON, Gdynia 2005.
6. H. Pętlewska, Przezwyciężanie trudności w czytaniu i pisaniu. Terapia pedagogiczna. Wydawnictwo Impuls, Kraków 2003.
7. H. Skibińska, Praca korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w czytaniu i pisaniu, Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz 1996.
8. B. Zakrzewska, Trudności w czytaniu i pisaniu. Modele ćwiczeń, WSiP, Warszawa 1996.